Διαβάστε παρακάτω το άρθρο του κου Δημήτρη Τσεκούρα, CEO της ARAG Hellas:
“Όπως όλοι ξέρετε, στις ζημίες αυτοκινήτου γενικά, λαμβάνει χώρα μια αντιπαράθεση συγκρουόμενων συμφερόντων που καταλήγει στο δίπολο του διεκδικούντος και του καταβάλλοντος την αποζημίωση.
Όλοι επίσης ξέρετε πως για να προχωρήσει ένας διακανονισμός της αυτοκινητιστικής ζημιάς με αποτελεσματικό τρόπο, ως προϋπόθεση τίθεται η προδικαστική επεξεργασία και επίλυση δύο σοβαρών ζητημάτων:
Του θέματος της υπαιτιότητας και του θέματος του ύψους της προσφερόμενης αποζημίωσης.
Για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών ζητημάτων, από τους επαγγελματίες του χώρου, λαμβάνονται κυριαρχικά υπόψη τα παρακάτω:
– Η δήλωση ευθύνης που υποβάλλουν οι εμπλεκόμενοι
– Τα συνοδευτικά της δήλωσης έγγραφα που άλλοτε ισχυροποιούν και άλλοτε αποδυναμώνουν το περιεχόμενο των δηλώσεων
– Η νομική αξιολόγηση των αντίθετων ισχυρισμών και η κατάληξη περί της υπαιτιότητας σύμφωνα με τη νομοθεσία και τη νομολογία
– Τα αποδεικτικά του ύψους της ζημίας έγγραφα και η εγκυρότητά τους σύμφωνα με τις παραδοχές της επιστήμης και της τεχνικής
– Η λειτουργία του συστήματος φιλικού διακανονισμού (εάν συντρέχει) και η τήρηση των διαδικασιών που προβλέπονται χωρίς να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να αποφεύγονται ευθύνες
– Η ποιότητα της επικοινωνίας των εμπλεκομένων με τις ασφαλιστικές εταιρίες η οποία απαιτεί από τις ασφαλιστικές να ενεργούν υπό το πρίσμα του «είναι ανάγκη να βρω δίκαιη λύση» και όχι του «άστο να φύγει από πάνω μου»
– Η ευθύνη για λήψη οριστικής απόφασης εκ μέρους του ασφαλιστή, τόσο για το θέμα της υπαιτιότητας όσο και για το θέμα του ύψους της αποζημίωσης απευθυντέας επίσημα στον διεκδικούντα αυτήν με διαφάνεια και αιτιολογία.
Ανεξαρτήτως όμως της όποιας θέσης υιοθετούν εκάστοτε οι ασφαλιστικές εταιρίες, υπάρχουν κάποια δεδομένα που η εμπειρία έχει μετατρέψει σε ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΑ στην διαδικασία των αποζημιώσεων, όπως:
1. Η ταχύτητα της επεξεργασίας, η ευκολία της επικοινωνίας και η καθαρότητα της θέσης που παίρνει η ασφαλιστική εταιρία παίζουν για τους ζημιωθέντες κυριαρχικό ρόλο στην διαπραγμάτευση και κατευναστικό στην έντασή της.
2. Η με σοβαρά επιχειρήματα θεμελίωση της αντίκρουσης στη προβαλλόμενη απαίτηση είτε από νομική άποψη για την υπαιτιότητα, είτε από τεχνική άποψη για τις ζημίες, είναι αναγκαίος όρος άνευ του οποίου η ασφαλιστική πλευρά εκτίθεται ανεπανόρθωτα.
3. Η επίγνωση ότι ο εκάστοτε συμβιβασμός είναι προτιμότερος από το όποιο δικαστικό αποτέλεσμα, αφού ο δικαστικός αγώνας επιβαρύνει την εταιρία με προσαυξήσεις και δικαστικά έξοδα και φορτώνει τα αποθέματά της για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Νομίζω πως σε αυτά δεν υπάρχει αντίρρηση….”
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.