«Το Επιχειρείν στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα»

Ομιλία του Ιωάννη Παν. Βοτσαρίδη, CEO INTERLIFE Ασφαλιστικής
Κεντρικός Ομιλητής και Τιμώμενο πρόσωπο στην εκδήλωση του β’ Ανοιχτού μέρους της Ετήσιας Τακτικής Συνέλευσης των Μελών του Τμήματος Μακεδονίας της ΕΕΔΕ

Κυρίες, Κύριοι, Φίλες και φίλοι,

Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Τμήμα Μακεδονίας της ΕΕΔΕ που με προσκάλεσε σήμερα ως Τιμώμενο Επιχειρηματία και Ομιλητή στην Ετήσια Τακτική Συνέλευση των Μελών της. Το έργο της ΕΕΔΕ είναι γνωστό στο Πανελλήνιο, ωστόσο, θεωρώ ότι το Τμήμα Μακεδονίας έχει να επιδείξει μια ιδιαίτερα σημαντική και επιτυχημένη δράση, με αναφορά στο σύγχρονο Management και στις πιο επίκαιρες εξελίξεις του Επιχειρείν, σε μια χρονική περίοδο μάλιστα που η ελληνική Οικονομία και η Επιχειρηματικότητα δοκιμάζονται σκληρά.
Θα ξεκινήσω με μια μικρή αναδρομή στην πορεία της εταιρίας μας, της INTERLIFE Ασφαλιστικής, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως σήμερα. Ήταν μια πορεία συναρπαστική, με πολλές προκλήσεις, με ανταγωνισμό, με στιγμές τόλμης, ευθύνης, ρίσκου, δυσκολιών, αλλά και μια περίοδος υψηλών ανταμοιβών. Τέλος, ήταν μια πορεία με ένα μόνιμο και σταθερό χαρακτηριστικό: δουλειά, αδιάκοπη δουλειά και, μερικές, φορές απάνθρωπη δουλειά – που φαντάζομαι κάθε επιχειρηματίας που έχει ξεκινήσει από το μηδέν έχει ζήσει στο πετσί του.
Ο Όμιλος INTERLIFE σήμερα περιλαμβάνει, εκτός από τη Μητρική INTERLIFE Ασφαλιστική – Εταιρία Γενικών Ασφαλίσεων και άλλες 5 Εταιρίες: την INTERLIFE PROPERTIES με αντικείμενο εργασιών το Real Estate, την INTERBROKERS Μεσίτες Ασφαλίσεων και Αντασφαλίσεων, την Γνώμων EXPERTS Εταιρία Πραγματογνωμόνων και Εκτιμητών Ζημιών, την Directa Εταιρία Συμμετοχών και, τέλος, το Κτήμα Χρηστίδη – Πολυχώρος Εκδηλώσεων.
Η INTERLIFE Ασφαλιστική ιδρύθηκε πριν από 27 χρόνια, το 1991, ως Πολυμετοχική Εταιρία Γενικών Ασφαλίσεων. Από την πρώτη πενταετία είχε μια κάθετη αναπτυξιακή πορεία, με έδρα πάντα τη Θεσσαλονίκη (εις πείσμα της Αθηνοκεντρικής πολιτικής) και με δίκτυο υποκαταστημάτων και γραφείων σε όλη την Ελλάδα.
Στην INTERLIFE διεκδικούμε ουσιαστικά μια ξεχωριστή πρωτιά, αυτή της σταθερής και συνεχούς ανόδου του Τζίρου και των Κερδών μας, επί 27 συναπτά έτη.
Επενδύοντας ένα μέρος των Αποθεματικών μας σε Εμπορικά Ακίνητα, η Εταιρία μας απέκτησε το πρώτο κτήριο γραφείων της στην Καλαμαριά και στη συνέχεια κατασκεύασε το κτήριο της σημερινής της έδρας στη Θέρμη, στο οποίο εγκαταστάθηκε το 2002. Ακολούθησε η αγορά του οκταώροφου κτηρίου στο κέντρο της Αθήνας το 2012, η αγορά δύο ξενοδοχείων στην πόλη της Ρόδου, και πολλών άλλων ακινήτων στην Αττική, στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και στη νησιωτική Ελλάδα.
Επιπλέον, η INTERLIFE διαθέτει από το 2011 το δικό της Αμοιβαίο Κεφάλαιο, το INTERLIFE ΜΙΚΤΟ, το οποίο παρουσιάζει διαχρονικά πολύ υψηλές αποδόσεις, που μόνον την τελευταία διετία έφτασαν το 25,24%.
Τέλος, ο πιο σημαντικός, ίσως, σταθμός στην πορεία της Εταιρίας μας ήταν η είσοδός της στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου το 2012.
Έρχομαι τώρα στον τομέα του Ανθρώπινου Δυναμικού, στον οποίο δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα και στον οποίο, παρά τη συνεχή Ύφεση και τα διαδοχικά Μνημόνια, καταφέραμε την τελευταία πενταετία να αυξήσουμε τις θέσεις εργασίας κατά 38%, φθάνοντας τους 134 εργαζόμενους στη Μητρική Εταιρία, και κατά 37% με 172 εργαζόμενους συνολικά, σε επίπεδο Ομίλου.
Σε οικονομικό επίπεδο, η περσινή χρονιά έκλεισε με άνοδο Εσόδων κατά 12%, Επενδύσεων κατά 16%, Αποθεματικών κατά 8%, ενώ ο Δείκτης Κεφαλαίου Φερεγγυότητας έφτασε το 140%, ο δε Δείκτης Ελαχίστου Κεφαλαίου Φερεγγυότητας έφτασε το 511%. Παράλληλα, προχωρήσαμε στη δημιουργία τεσσάρων νέων, καινοτομικών Ασφαλιστικών Προϊόντων, καλύπτοντας τον Κλάδο Υγείας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο.
Τέλος, σε επίπεδο 5ετίας (2013 – 2017) η εταιρία παρουσίασε Κέρδη προ Φόρων 62 εκατ. €, δηλαδή κατά μέσο όρο 12,4 εκατ. €/ετησίως, ενώ τα Κέρδη προ Φόρων του 2017 έφτασαν τα 21 εκατ. €.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι Αρχή της INTERLIFE είναι να επιστρέφει μέρος αυτών των Κερδών στην Κοινωνία. Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι βασική προτεραιότητα για την Εταιρία μας, η οποία υποστηρίζει με τη μορφή χορηγιών 47 φορείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στο χώρο της Κοινωνικής προσφοράς, του Αθλητισμού και του Πολιτισμού, μέσα από το Πρόγραμμα «προσφέρω …αλλιώς».
Κλείνοντας τον κύκλο της αναφοράς μου στην INTERLIFE, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένες παραμέτρους – κλειδιά στη διαχρονικά ανοδική μας πορεία – ας πούμε, τρόπον τινά, τα «μυστικά» μας: Από την ίδρυσή της η INTERLIFE βασίστηκε στην αρχή της διαπροσωπικής επαφής με τον πελάτη, γι’ αυτό και οικοδόμησε το σύστημα των Πωλήσεών της πάνω στους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές ως αποκλειστικό κανάλι διανομής των ασφαλιστικών της προϊόντων στην Αγορά, που συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία μας.
Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι μετατρέψαμε την Κρίση σε ευκαιρία, επενδύοντας όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων στο υψηλής ποιότητας Ανθρώπινο Δυναμικό, στην άριστη Μηχανοργάνωση και στη χρήση Νέων Τεχνολογιών, όπως και στην προσεκτική Διαχείριση Ζημιών, στο εκτεταμένο Δίκτυο των 1800 και πλέον ασφαλιστικών διαμεσολαβητών και Υποκαταστημάτων, στο Ανταγωνιστικό Τιμολόγιο, στις στοχευμένες Επενδύσεις και, κυρίως, δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στη Φερεγγυότητα, που είναι το Α και το Ω για την επιτυχή πορεία μιας Ασφαλιστικής Εταιρίας.
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο μέρος της παρέμβασής μου σήμερα: Στο Επιχειρείν.
Ας δούμε λίγο το τοπίο: Η ελληνική Επιχείρηση καλείται στις μέρες μας να λειτουργήσει κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες:

• Συνεχιζόμενη Κρίση στην ελληνική Οικονομία με δυσθεώρητα πλεονάσματα που στραγγαλίζουν κάθε διαθέσιμο οικονομικό πόρο και εξαφανίζουν τη ρευστότητα από την Αγορά,

• Απουσία κάθε Αναπτυξιακής πρωτοβουλίας – για να μην το διατυπώσω ως «απροσχημάτιστη» εχθρότητα κατά της Ανάπτυξης,

• Θολό και ταραγμένο πολιτικό σκηνικό, που θυμίζει κινούμενη άμμο και υπονομεύει τις συνθήκες για τη μετα-μνημονιακή εποχή και δυστυχώς, τελευταία,

• Έξαρση στα εθνικά θέματα.

Σ’ αυτό λοιπόν το γκρίζο και ασταθές τοπίο καλείται ο έλληνας Επιχειρηματίας να δράσει, με το Επιχειρείν να έχει μετατραπεί σε ένα καθημερινό θρίλερ χωρίς κανόνες παιχνιδιού, χωρίς δυνατότητα προγραμματισμού, χωρίς υποστήριξη της Πολιτείας.
Γιατί, δυστυχώς πρέπει να το πούμε, καμία Κυβέρνηση μετά τη Μεταπολίτευση δεν υποστήριξε γενναία και επί της ουσίας την Επιχειρηματικότητα, με ελάχιστες εξαιρέσεις που, εν τέλει, δικαιώνουν τον κανόνα.
Ο Έλληνας επιχειρηματίας, αντί να επιβραβεύεται, είναι διαχρονικά στην αντίληψη της Πολιτείας, αλλά δυστυχώς και της Κοινής Γνώμης, ένας εν δυνάμει «ένοχος». «Ένοχος» γιατί ρίσκαρε τα χρήματα του και επένδυσε, «ένοχος» γιατί τόλμησε – ο θρασύτατος – να βγάλει και Κέρδη!

Φίλες και Φίλοι

Οι τρεις μεγάλες πληγές της ελληνικής Οικονομίας που εξοντώνουν την επιχειρηματικότητα είναι γνωστές:

1. Το υπερτροφικό Κράτος που στραγγίζει όλους τους πόρους της Οικονομίας, το οποίο δημιούργησε και το Δημοσιονομικό πρόβλημα, το οποίο με τη σειρά του έφερε τα καταστροφικά μνημόνια και την επιτροπεία μέχρι το 2060, μέχρι δηλαδή να αποπληρωθεί το ποσό των 176 δις, ήτοι το 75% των δανείων μας.

2. Η ατέλειωτη, αθεράπευτη και διαχρονική γραφειοκρατία, που δεν διώχνει μόνο τους ντόπιους αλλά και τους ξένους επενδυτές.

3. Η εξοντωτική Φορολογία και οι υπέρογκες Ασφαλιστικές Εισφορές.

Και στέκομαι ιδιαίτερα στο τελευταίο, τη Φορολογία:

Ξέρετε, με βάση το σκεπτικό περί «ίσης κατανομής του πλούτου» που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, επιχειρείται, ουσιαστικά, να δοθεί μια ιδεολογική βάση στη Φορολογία, κάτι που βέβαια παραπέμπει σε άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα;
Πλήρης απουσία Ανάπτυξης και Φοροδιαφυγή .

– Το… «όσους περισσότερους φόρους επιβάλλεις, τόσο λιγότερους φόρους θα εισπράξεις» είναι γνωστό, και επαναλαμβάνεται χρόνο με το χρόνο, σαν μια κακοπαιγμένη φάρσα.

– Εν κατακλείδι, όλα αυτά τα αντικίνητρα στην Ανάπτυξη ανακυκλώνουν την Ύφεση και την Ανεργία και δημιουργούν καθημερινά νέες τάξεις φτωχών.

– Οι φτωχοί, όμως, δεν πληρώνουν φόρους. Το τέλος της «Φοροδοτικής Κοινωνίας» και η επικράτηση μιας απέραντης «Κοινωνίας των Φτωχών» είναι πολύ κοντά.

– Ίσως κανένας δεν το έχει διατυπώσει καλύτερα από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ:
«Ο Καπιταλισμός επιδιώκει την άνιση κατανομή του Πλούτου και ο Σοσιαλισμός την ίση κατανομή της φτώχειας».
Ωστόσο, δεν θα ήθελα να κλείσω με απαισιόδοξα μηνύματα. Υπάρχουν ακόμη κάποιοι «γενναίοι» που επιμένουν, παρά τις αντιξοότητες, και συνεχίζουν να αγωνίζονται.
Σε αυτούς θα έλεγα επιγραμματικά, ότι τα κλειδιά της Επιχειρηματικότητας είναι:

• Η Διορατικότητα
• Η Πρόβλεψη και
• Η Τόλμη
• Πετυχημένος είναι ο Επιχειρηματίας που βλέπει το Δάσος και όχι το Δέντρο.
• Πετυχημένος είναι ο Επιχειρηματίας που τολμά να κάνει προβολή των γεγονότων και να σχεδιάζει την πορεία του με βάση τα μηνύματα του μέλλοντος – και όχι με βάση τις επίπεδες ερμηνείες της καθημερινότητας.
• Πετυχημένος Επιχειρηματίας είναι, εν τέλει, αυτός που δεν φοβάται να κυνηγήσει το όνειρό του.

Άλλωστε, κατά Θουκιδίδη «τοις τολμώσιν η τύχη ξύμφορος»
(Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς)

Σας ευχαριστώ